Trauma is de wond

Gabor Maté verwoorde het prachtig. Trauma is niet de daadwerkelijke gebeurtenis, trauma is de emotionele wond die de gebeurtenis veroorzaakt. En dat is goed nieuws, want die wond kan je helen.

Maar wat doe je er in de regel mee?

Je negeert het.

Je voelde de wond wel direct bloeden en etteren en je bewoog misschien wat minder soepel dan voorheen. Maar je gaf het niet echt aandacht, of was nog te jong om te beseffen hoe diep ie was.

En na een tijdje is de wond dicht, want het zelfgenezend vermogen van ons brein is geniaal. Maar het litteken is lelijk en het trekt. Niet altijd, want je hebt manieren gevonden-, patronen ontwikkeld om het te ontlasten. Maar als je getriggerd wordt, is de pijn weer ondraaglijk en reageer je primair in de vlucht-, vecht-, of bevriesmodus.

En dat is best onhandig in je volwassen leven 😉. Tenminste, als je waardevolle relaties wil aangaan en in verbinding wil blijven met anderen, maar vooral ook met jezelf.

Dus is het goed het litteken alsnog te onderzoeken en alle aandacht te geven die het verdiend. Het te vertroetelen met hydraterende littekencrème, zoals hypnose.

Het litteken gaat nooit meer weg; net zomin de gebeurtenis. Maar het kan wel weer lekker soepel worden. De pijn kan er uit.

Als als dat gebeurt, wordt het trauma een wijze les……